Zeg, kies jij wel eens voor jezelf? En dan bedoel ik ook écht voor jezelf kiezen? Dat is moeilijk he? Ik weet er alles van. Voor jezelf kiezen is misschien wel de lastigste keuze die er is. We doen dat niet zo snel. Het is namelijk veel makkelijker om in de rush van het leven op te gaan.
Maar er komt een keer dat je lichaam dat niet meer wilt. Bij de een gaat dat sneller als bij de ander. De ene beland in een burn-out en een ander voelt het al op tijd aan dat hij/zij gas terug moet nemen.

Mijn rush staat op pauze

Al veel dingen staan voor mijn gevoel (door omstandigheden) op pauze. Voor nu heb ik even mijn bedrijf op pauze gezet. Het vrat zoveel energie, dat ik helemaal opgebroken was. Een reden om echt even gas terug te nemen.
Maar het was wel ontzettend lastig om te zeggen dat het nu even te veel is. Ik heb al zo lang stil gestaan op dit gebied en nog kom ik niet vooruit. Toch zou ik als ik nu geen gas terug zou nemen misschien nog wel veel sneller en harder stil komen te staan met alle problemen die daarbij komen kijken.

Hoe merkte ik het op dat ik even voor mezelf moest kiezen?

Ik zal eerlijk zijn, ik luister ook niet altijd even goed naar mijn lichaam. Want ik wil dit en dat toch nog even doen. En die klus moet écht even gedaan worden, dan ben ik er maar van af. Tja, waarschijnlijk is dit alleen maar ontzettend herkenbaar.
Bij mij ging de knop vrij laat om. Ik lag namelijk heel veel in bed of als een dood vogeltje op de bank. Één van de symptomen die bij mij als eerst om de hoek komen kijken. Vaak als ik het negeer komt de fibromyalgie ook nog even op bezoek.
Over het algemeen gaat het qua klachten heel goed, als ik mijn leven maar in balans houd. Balans is ontzettend lastig, want het veranderd elke keer weer. Ook de overgang naar de herfst en winter is voor mij zwaar. Nog maar te zwijgen over het feit dat we ook zeer binnenkort de sleutel krijgen van ons huis, wat natuurlijk ook spanning geeft.

Wat doe je dan als je voor jezelf kiest?

Dat is natuurlijk voor iedereen anders. In mijn geval heb ik er voor gekozen 1,5 week eerder te stoppen met werken (op een enkele lopende klus na). Ik mis even de focus omdat mijn hoofd al (lang) op verbouwen en verhuizen staat.
Daarnaast doe ik gewoon weinig. Ik probeer echt mijn rust te pakken. Soms ga ik er heel even uit. En loop natuurlijk ook eens een rondje met Budgie.

Ik moet heel goed voelen op dit moment. En ik leef ook echt per dag. Vandaag (nu ik dit schrijf) moet ik ook mijn gemak houden. Ik ben best moe, maar ik heb vanavond wel mijn derde naailes. Wat ook voorlopig mijn laatste is. Hier wil ik nog wel even graag naar toe.
Ik maak dus bewuste keuzes wanneer ik wat doe en of ik iets doe.

Het voelt soms egoïstisch

Soms voelt het best wel egoïstisch om voor jezelf te kiezen. Soms wordt je met de nek aangekeken. Maar uiteindelijk is dit goed voor jou en op langere termijn ook voor de mensen om je heen. Er is niks egoïstisch aan. Misschien durven deze mensen zelf niet zulke beslissingen te maken. Om even te besluiten dat het genoeg is, dat het emmertje al vol genoeg is. Het geeft alleen maar aan dat jij zelf krachtig genoeg bent om deze keuze wel te maken. In deze drukke tijd is dat gewoon heel goed en ook knap. Je mag jezelf dan ook best even een schouderklopje geven als jij je grenzen aangeeft.

Hoe lastig het ook is, ik weet dat het loont. Ik spreek uit ervaring. Ik zal nooit zeggen dat het makkelijk is om zulke keuzes te maken. Integendeel. Het is super moeilijk. Wij willen allemaal vooruit. We willen elke dag sprongen maken in het leven. We willen iets te vertellen hebben en wanneer we in het bejaardenhuis zitten willen we kunnen zeggen wat voor een prachtig leven we hebben gehad.
Maar dat kan pas als je ook goed voor jezelf zorgt. Even aan jezelf denkt en momenten voor jezelf in last.

Q: Kies jij wel eens voor jezelf? En hoe doe je dat dan?