Leestijd: 5 minuten

Afgelopen weekend was het zover, we maakten ons eerste tripje naar één van de Waddeneilanden. Namelijk Texel. Een wens die we al een tijdje hadden, maar eigenlijk kwam het er steeds maar niet van om naar Ibiza van het noorden (zoals Jochem Myjer zegt) te gaan. Ons 4-jarig huwelijksjubileum was hiervoor een goede reden om een weekendje Texel te doen. In deze fotoblog neem ik je mee in ons weekendje weg.

Zeehondjes kijken

Iets wat niet kan ontbreken wat mij betreft, is zeehondjes bezoeken in Ecomare. Natuurlijk kun je ook een zeehondensafari boeken, maar omdat we vorig jaar al zeehondjes hebben uitgezet in Pieterburen vonden we dat nu niet nodig. Maar een bezoek aan Ecomare was minstens zo leuk!

Sowieso al vind ik die dieren prachtig en dit kleintje was dan ook echt een schatje. Hij (of zij) kreeg dan ook veel bekijks. Maar ja, als je dit snoetje ziet dan snap je dat wel.

De Koog

Hoewel ik niet eens één foto hier heb gemaakt, wil ik hier toch wel wat over kwijt. De Koog, het is een bekende plaats op Texel. Maar heel eerlijk wist ik niet goed meer waarom. Ik zou De Koog vooral als toeristisch omschrijven. Je hebt er een leuk gezellig centrum met (souvenir)winkeltjes en wat restaurantjes.

Uiteindelijk hebben we er één keer een rondje gedaan. Het deed ons in elk geval denken aan een echt typisch toeristisch plekje en buiten ons verblijf zijn we er verder weg gebleven.

Zo hebben we heerlijk Italiaans gegeten bij Worsteltent. Een dikke aanrader als je het mij vraagt!

De vuurtoren, een markt die er niet was en een dorpje wat pittoresk moest zijn

Uiteraard moesten we ook naar de welbekende vuurtoren. We hebben hem alleen niet beklommen. Daarvoor zat ik niet goed genoeg in mijn energie na de eerste dag, wat tevens ook onze reisdag was. Wel hebben we een stukje gewandeld op het strand en heb ik natuurlijk ook andere foto’s gemaakt van de vuurtoren, met mijn spiegelreflex camera. Maar deze en andere foto’s die ik tijdens deze reis heb gemaakt met mijn camera, zal ik in een andere blog laten zien.

Vervolgens hadden we het goede idee om naar een pittoresk dorpje te gaan. Ik had op internet gelezen dat het helemaal leuk moest zijn. Dus we tikten Oosterend in op onze navigatie. Maar eerlijk, ik (correctie: we) vond er niet zoveel aan. We hebben een klein rondje gelopen door het dorp, maar ik vond het niet bijzonder. Het deed me een beetje aan Oud-Heusden denken.

Maar ja, we hadden er amper een halve dag op zitten en om nou de andere helft van de dag in de B&B te blijven zitten, vonden we wat saai. Dus we reden weer terug naar het noorden, want er zou in De Cocksdorp een markt zijn. Eenmaal daar aangekomen was het druk, dus dat beloofde wat. We liepen door de straat waar het moest zijn. Best een eind. Maar geen marktkraam te zien. Inmiddels voelde mijn benen super moe van al het geslenter en strandden we even bij een tentje om bij te komen.

Wandelen op de Slufter

Toen we daar toch zo lekker op het terras zaten, want het was gelukkig heerlijk weer, waren we even op onze telefoons op zoek naar een andere plek waar we naar toe konden gaan. We vonden een eettent dat lag aan het natuurgebied De Slufter. Dat zag er vanuit Google Maps veelbelovend uit. Dus we besloten daar heen te gaan en aansluitend bij de eettent te gaan eten.

Wat was dit een enorme goedmaker voor de rest van de dag. Het was er prachtig! Als we dit van te voren wisten, dan hadden we er gewoon een hele dag voor uit getrokken. Nu was ik te moe om echt een eind te lopen. Maar toch zijn we redelijk ver gekomen en heb ik de nodige keren mijn camera erbij gepakt.

Ook het eten bij de eettent was een echte aanrader. Het was er dan ook enorm druk. Als je binnen wilt zitten, moet je echt reserveren. Gelukkig konden wij lekker buiten een plaatsje nemen op het terras, lekker in de zon en uit de harde wind.

Voor een laatste keer uitwaaien in de duinen

Op zondagochtend wilden we niet meteen naar de boot vertrekken. Dus wederom raadpleegden we onze telefoons waar we nog naar toe wilden. De B&B eigenaresse raadde de uitkijktoren Fonteinsnol af omdat de bomen zo hoog waren. Jammer, want dat leek me wel heel tof. Maar ik wilde het er niet op gokken om zoveel treden voor een paar boomtoppen te nemen.

We vonden een plekje richting de duinen. Daar hadden we namelijk nog niet echt gewandeld, wat we eigenlijk wel van plan waren. Dat was een heel erg mooi plekje. Een plekje echt voor ons alleen, want we waren de enige. Dat hadden we nog niet meegemaakt op het druk bezochte Texel, haha!

Met mijn camera op zak ging ik helemaal los en wandelden we ongeveer een uurtje daar. Vervolgens gingen we dan toch echt naar de boot, want we zouden nog 2,5 uur moeten rijden.

Voor herhaling vatbaar

Texel is wat ons betreft zeker voor herhaling vatbaar. Ik denk wel dat we nu beter weten waar we de volgende keer naar toe willen en dan ook beter een planning kunnen maken. Dat hadden we nu eigenlijk helemaal niet. We hebben alles met de auto gedaan. Al was het plan eerst om op het eiland vooral met de fiets overal naar toe te gaan. Maar mijn fiets wordt momenteel gerepareerd en achteraf gezien was het niet een heel slecht idee om alles met de auto te doen. Anders was ik waarschijnlijk nog meer gebroken dan nu. Kortom, untill next time!