Een ode aan mijn huisdieren op Dierendag!

Jawel, het is Dierendag en dat laat ik natuurlijk niet stilletjes voorbijgaan. Ik heb al heel wat huisdieren gehad en mijn mening is dan ook dat het maar saai is zonder huisdieren. Maar goed, soms heb je geen plek voor ze of een andere reden dat je geen huisdieren kunt hebben. Maar op Dierendag staan we stil bij alle dieren natuurlijk.

Deze keer wilde ik een ode schrijven aan/over mijn huisdieren, met een knipoog. Dus let’s do it!

Budgie

Het is mijn kindje. Echt waar. Maar hondenkinderen hebben is soms ook echt zwaar. Wat iemand zonder hond echt niet zal begrijpen. Maar een hond die ziek is, is heel erg zielig. En probeer dan maar eens te raden wat er aan de hand is. Het zou toch wel veel handiger zijn als ze gewoon zouden praten. Maar helaas…
Toch wil ik geen dag zonder hem. Het is – meestal – veel te gezellig. Alhoewel hij soms meer kat dan hond is en zo door heel het huis wel een mandje heeft staan. Als manlief niet thuis is, ligt hij meestal daar en niet gezellig bij mij. Hoe dat kan is mij ook een raadsel…

En toch is hij altijd weer de vrolijkste als ik thuis kom. Is hij de eerste die mij komt troosten als ik verdrietig ben. Is hij mijn kruik als ik pijn heb en mijn steun en toeverlaat <3

Max

Max, zijn naam doet hem echt een eer aan. Want Max is ook héél snel. Ik denk dat ie Verstappen prima kan bijhouden als hij in zijn radje zit. Hij is dol, dol , dol op zonnepitjes en eet zich het liefst tonnetje rond. Oja, dat is ie al. Het is wel een beetje een dikkie geworden. Maar wel een grappige dikkie, die soms ineens op zijn kop in de tralies klimt. En hij ruikt het echt als je de zonnepitjes pakt. Binnen no time zit hij bij het deurtje.
Maar Max heeft ook wel een gebruiksaanwijzing. Ik ben ooit verwent met een super super tamme hamster en je hoopt altijd weer zo eentje te krijgen. Maar helaas is het me nooit meer gelukt. Dat kan komen door het karakter van het beestje. Dus helaas is het niet meer zo leuk om hem even op schoot te pakken. Hij heeft een heel duidelijk eigen wil en zijn tandjes laten dat wel weten… Auch!

Maar het is wel een leuk beessie en inmiddels alweer 1,5 jaar. Ik hoop dat hij zijn laatste tijd hier nog fijn heeft!

Guus & Puck

Guus zit links en Puck zit rechts. Ze zitten bijna altijd samen op hun stokje. Guus met het grootste woord. En nee, hij zingt geen ‘Het is een nacht’. Althans, ik kan het er niet uit halen…
Guus heeft een beetje een hekel aan Formule 1. Dan gaat ie heel hard schetteren. Tot ergernis van manlief. Maar ja, ik heb deze schatten wel van hem gekregen. Maar eerlijk, als ze er niet zijn omdat we net terug zijn van vakantie, is het ook wel weer heel erg stil.

En Puck is de rustige zelve. Meestal dan. Maar ze kan ook zeker een keel op zetten. En als ze Guus beu is, dan zal hij het weten ook en jaagt ze hem weg. Maar verder zijn het twee tortelduifjes parkietjes. Puck is ook dol op slopen. Alles moet kapot! Dus sinds kort maak ik zelf speelgoed van karton (onbedrukt etc). Dat vind ze helemaal fantastisch en gaat ze helemaal op los. Dat vind ik altijd wel leuk om te zien, hoe ze zich dan vermaakt.

Q: Heb jij huisdieren? En zo ja, heb jij ze ook even verwend vandaag?