Leestijd: 3 minuten

Burgerlijk worden en zijn is nog wel eens een dingetje voor sommigen. Zo ook wel eens voor mij. Het geeft mee een oud gevoel. En soms schrik ik even van mezelf hoe leuk ik bepaalde burgerlijke dingen vind. Of dat nou zo erg is, dat betwijfel ik. Er zitten ook gewoon positieve kanten aan burgerlijk zijn. Dit artikel bedacht ik me letterlijk na iets burgerlijks waar ik nu toch stiekem wel plezier aan beleef. Benieuwd wat dat is en wat nog meer?

Het lijkt ook wel dat hoe ouder ik word, hoe burgerlijker ik word. Ik kan het natuurlijk mis hebben. Maar als ik er zo over nadenk, zie ik het wel groeien. En ook dat is helemaal oké. Ik ben ook veel meer thuis dan voorheen. Vroeger wilde ik altijd weg, er op uit. Nu moet ik wel zeggen dat een virus daar wel versnelt aan heeft bijgedragen, dat ik meer ben gaan genieten van het thuis zijn. Maar ik geniet dus ook van andere burgerlijke dingen.

Schoon

Ik kan dus echt blij worden als ik verschil zie wanneer ik gepoetst heb. Of als het weer zo lekker ruikt in huis. En dat in tegenstelling dat ik helemaal niet zo van poetsen zelf houd. Ik vind het meestal maar zonde van mijn tijd. Tot het eenmaal gedaan is en dan ben ik toch weer blij.

Tuinieren

Het onderwerp wat mij tot dit artikel bracht. Ik had nooit geen groene vingers (nu nog niet denk ik?) en ik vond in de tuin werken maar stom en veel werk. Ondanks dat ik wel van planten houd. Maar ik was er nooit goed in en dus is het ook niet leuk.

Nu leer ik een hele andere kant van mezelf kennen. Het gaat me zelfs best goed af. Sinds ik soms wel eens plantjes aan het stekken ben (en ook nog eens met succes) vind ik bezig zijn met plantjes steeds leuker. Inmiddels hebben we ook aardig de tuin onderhanden genomen.

Avondje thuis

Hoewel ik nooit echt een stapper was, vind ik het tegenwoordig ook gewoon fijn om thuis te zijn. Zeker sinds ik een baan in loondienst heb is dat het geval. Gewoon op de bank met een tijdschrift, boek of een film of serie die ik graag wil zien.

Rondje op de fiets

Ja, daar komt ‘ie… Fietsen vind ik dus ook heerlijk. Net als wandelen trouwens. Ook al zo’n burgerlijk ding. Maar terug naar fietsen, want sinds de elektrische fiets is het voor mij weer leuk om te fietsen. Ik pak hem graag als ik bijvoorbeeld even naar het centrum moet of naar mijn ouders wil. Ik geef toe dat ik hem nóg vaker zou kunnen pakken, maar soms is mijn luie kont nog net iets overheersender.

Is het erg om burgerlijk te zijn?

De dingen hierboven staan, zijn de dingen waarvoor ik altijd ‘bang’ was ze ooit leuk te gaan vinden. En nu, op mijn 34ste, is het dan zover dat ik dit soort dingen leuk vind. En is dat erg? Eigenlijk niet. Ik heb juist alleen maar meer dingen erbij gekregen waar ik voldoening en ontspanning uithaal. Dus ik zie het alleen maar als één grote win-situatie.

Hoe burgerlijk ben jij?