De afgelopen tijd heb je hier op mijn blog veel gedichten voorbij zien komen. Echt een blog schrijven, dat kwam er niet van. Het ontbrak me een beetje van de inspiratie. En nu heb ik besloten weer de draad een beetje te gaan oppakken. Ik heb genoeg leuke concepten klaar staan, dus dat moet wel goedkomen.
Maar ik wil eerst beginnen met een persoonlijke (en algemene) update. Omdat het al zo lang geleden is dat ik een blog heb geschreven, heb ik een hoop te vertellen. Dus ik neem jullie eventjes mee in de afgelopen tijd.

4 muren die op je af komen
Ik zal de laatste zijn die er een geheim van maakt dat ik het moeilijk heb in deze tijd. Gelukkig niet elke dag, maar soms zak ik echt even in een dip. Dan komen de muren op mij af. Voor corona en voor de lockdown had ik al geen enorm grote wereld, maar deze is wel een stuk kleiner geworden. Ik merk ook dat ik me regelmatig terug wil trekken van bijvoorbeeld social media. Of het staat vol ellende over de hele situatie of vol met berichten alsof er niks aan de hand is. Ik heb wel het meeste moeite met alle berichten over de hele situatie. Het zuigt letterlijk mijn energie op. Ik ben dan ook gestopt met nieuws lezen (tenzij er écht belangrijke dingen zijn die je niet kunt missen, zoals de avondklok). Dat scheelt al best wat. Maar je ontkomt er gewoon niet aan. Zelf op LinkedIn lees ik zoveel over de maatregelen dat ik er echt moe van wordt en dit ook niet meer leuk vind.

Werk ligt stil
Ik ben niet de enige, en dat is een schrale troost, maar mijn fotoshoots liggen helaas compleet stil sinds deze lockdown. Wel te begrijpen. De mogelijkheden zijn zo klein. Je mag alleen nog fotoshoots doen met één huishouden en buiten. Veel steden verbieden het om een fotostudio te openen. Zo mag ik ook nu niet in de fotostudio aan de slag. Wat ik enorm jammer vind. Dat wilde ik juist dit jaar verder uitbreiden. De ene keer kan ik het wel handelen en ik weet dat het wel goed komt wanneer we weer mogen. Maar het is heel frustrerend om andere fotografen wel aan het werk te zien (ook met fotoshoots die eigenlijk niet kunnen). Terwijl jij je braaf aan de regels houdt.

Stil zitten zit er voor mij niet in
Maar wie mij langer kent weet dat ik niet zal stilzitten. Er is iets super leuks op mijn pad gekomen. Een nieuw project, wat zelfs ook iets met mijn fotografie te maken heeft. En met mijn gedichten. Eigenlijk heb ik dat te danken aan mijn vader, oma en een vriendin die me er op wezen dat ik er écht meer mee moest doen. In eerste instantie zou ik met die vriendin het gaan oppakken. Maar omdat het toch wel wat ingewikkeld lag, heb ik besloten dit bijna helemaal zelf te doen. Lekker vaag allemaal, maar ik vertel je wel dat ik het enorm spannend vind en MEGA excited ben!

Die gezondheid is ook wel een ding
Ook dit onderdeel kan ik helaas niet overslaan. Normaal gesproken ga ik ongeveer iedere 2 maanden naar mijn therapeute (aps therapie). Hierdoor blijf ik veel beter in balans, samen met mijn vitamine B12. Maar daar kan ik nu helaas niet naar toe. Ik merk gewoon dat mijn lichaam het zwaar heeft. De goede dagen zijn steeds minder. Ik heb dan ook pas geleden een enorm grote bus met magnesium vlokken aangeschaft. Hiermee kan ik het in elk geval verzachten. Maar ik kan niet wachten tot ik weer naar mijn therpeute mag en me dan weer écht helemaal lekker in mijn vel zit!

Q: Hoe is het nou met jou? Is het voor jou een beetje uit te houden? Of heb je eigenlijk weinig moeite met de situatie?