Kindvrij en gelukkig: hoe ik mijn leven vormgeef zonder gezin

Simone,

Wij hebben geen kinderen en als we onze planning blijven volgen, dan gaan ze er ook niet komen. Ik schreef al eerder uitgebreid over dat ik (we) geen kinderwens hebben. Ik vind het altijd interessant om over deze onderwerpen te lezen. En eigenlijk lees ik er nog te weinig over. Dan ga ik mijn eigen verhaal maar delen. Zo wil ik het ook eens hebben over hoe ik mijn leven vormgeef zonder kinderen. Dat is zeker anders, dan wanneer je ze wel hebt.

Meer tijd voor jezelf

Ik denk dat ik, als ik moeders om mij heen moet geloven, met stipt op één dit punt moet zetten. Wat dat betreft hebben we zeeën van tijd voor onszelf. We kunnen bijna alles doen wat we willen en hoeven geen rekening te houden met de kinderen. We kunnen spontaan weg, zonder een heel kinderhuisraad in te pakken. Dat geeft mij (en ons) een enorm vrij gevoel. We genieten enorm dat we dit allemaal kunnen doen, zonder er bij stil te hoeven staan of de kinderen wel mee kunnen (en willen). We maken dus gretig gebruik van deze enorme luxe. Zo zijn we niet vies van een weekendje weg, spontaan uiteten of een uitstapje in het weekend.

Kindvrij en gelukkig

Jezelf moeten vermaken

Als je kinderen hebt, heb je (vermoed ik) geen tijd om je te vervelen. Je bent altijd wel, op welke manier dan ook, bezig met de kinderen. Waarschijnlijk zou je je wel eens willen vervelen, omdat je niet meer weet hoe dat voelt.

Het tegenovergestelde is dat ik me zelf moet zien te vermaken. Vroeger kon ik me nog regelmatig vervelen en waren mijn dagen soms te lang. Maar gelukkig kan ik me de laatste paar jaar beter vermaken. Dat komt ook omdat ik mijn hobby’s flink heb uitgebreid en ik heb fijn vrijwilligerswerk waar ik elke week naartoe ga. Wat vastigheid in de week vind ik erg fijn. Daarnaast zorg ik voor het grootste deel van het huishouden. Ook al hebben we geen kinderen, dat moet wel bijgehouden worden.

Carrière mens?

Vroeger was ik zeker meer een carrière mens dan nu. Maar nog steeds staat dit wel boven het krijgen van kinderen. Ik vind werk leuker en belangrijker. Daarom vind ik het ook extra belangrijk om te doen wat ik (en manlief) leuk vind. Op dit moment ben ikzelf nog zoekende, maar ik haal wel veel voldoening uit mijn vrijwilligerswerk.

Dat wil natuurlijk niet zeggen dat carrière niet naast het moederschap kan bestaan. Je ziet het vaak genoeg dat dit prima naast elkaar kan. Maar voor ons is dat niet aan de orde. Wij delen ons leven daarmee bewust anders in.

Ons eigen ritme

Ik ben erg gehecht aan mijn eigen ritme en gelukkig hoef ik me dan ook niet aan te passen aan het ritme van een kind of zelfs dat van een baby. Ik kan me er niets bij voorstellen om ’s nachts wakker te worden, omdat er iemand honger heeft of een nachtmerrie of zelfs ziek is. Het lijkt me enorm vervelend, want slaap is voor mij (en mijn man) al zo belangrijk. We kunnen gaan er niet goed op als we een slechte of korte nacht hebben gehad. En dan hebben we niet eens kinderen.

Natuurlijk hoor ik de zin vaker voorbij komen dat het anders is, wanneer het je eigen kinderen zijn. Maar heel eerlijk kan ik me dat echt niet voorstellen. Ik vind het ook vervelend als ik door mijn eigen lijf minder goede nachten heb (en dat komt toch wel regelmatig voor). Er nog iets anders bij hebben, wat uit mijn slaap houd, is eigenlijk geen optie.

Allerlei verplichtingen voor de kinderen

En iets waar ik echt heel erg dankbaar voor ben waar ik niet aan mee hoef te doen, is wel aan het schoolplein staan, de ouderavonden, de kinderfeestjes, traktaties verzinnen en maken, allerlei sportverenigingen afgaan en zorgen dat ze naar (eventuele) wedstrijden kunnen. Niets van dat alles is voor ons noodzakelijk. En dat mis ik ook echt helemaal niet. Misschien dat je als ouder dit ook zou missen als kiespijn, maar hierdoor houden we natuurlijk weer meer tijd voor onszelf over. We hebben avonden dat we gewoon lekker rustig op de bank kunnen relaxen, waar andere ouders snel moeten eten en naar zwemles/hockey/voetbal of iets anders gaan.

Geen zorgen over later als ze groot zijn

Ik weet dat dit voor mijn man een van de grootste dingen zijn om niet aan kinderen te beginnen. Maar voor hem (en ook voor een deel voor mij) speelt de huidige maatschappij absoluut een rol in de keuze om niet aan kinderen te beginnen. Daarnaast is de onrust in de wereld sowieso al zorgwekkend genoeg en onze huizenmarkt…. Ach, daar wil ik niet eens over beginnen.

Ik ben heel blij dat ik me niet druk hoef te maken of het wel goed met ze gaat, of ze niet gepest worden, dat ze later wel een dak boven hun hoofd zullen hebben en een fijne baan kunnen krijgen waar ze blij van worden.

Een ander leven, maar niet minder waardevol

We kunnen stellen dat ons leven er gemiddeld gezien anders uitziet dan een stel wat kinderen heeft. En daar ben ik helemaal oké mee. Sterker nog, ik ben erg gelukkig met deze bewuste keuze. Het hoeft niet zo te zijn dat je leven geen waarde heeft zonder kinderen. Je moet zelf waarde geven aan je leven. Zelf je leven zin geven. Ik wist al heel vroeg dat ik geen kinderen wilde. Ik heb maar kort gedacht dat ik het wel zou willen. Maar uiteindelijk met langer nadenken was de uitkomst toch hetzelfde als ervoor.

Of ik 100% zeker van mijn zaak ben? Dat misschien niet. Laten we het op 99% houden. Er is altijd 1% wat heel af en toe eens een beetje twijfelt. Maar als ik dan (onder andere) aan de bovenstaande punten denk, ben ik weer genezen van mijn twijfels en weet ik dat ik de juiste keus heb gemaakt.

Andere fases in het leven

Tijdens onze vakantie hadden we het nog over hoe we ons leven nu indelen. We kwamen er achter dat we door hele andere fases gaan, dan mensen om ons heen met kinderen. Waar hun wereld draait om de eerste keren van hun kind of de voortgang van hun andere ontwikkelingen en leeftijden, zijn wij vooral bezig met grotere dingen. Willen we nog een verre reis maken? En we denken bijvoorbeeld ook na over een vakantiehuis.

Ook maken we op carrière gebied misschien ook wel andere keuzes. Of sneller de keuze om verder te kijken of bijvoorbeeld voor onszelf te beginnen.

We moeten wel zelf op zoek naar nieuwe doelen in het leven. En eigenlijk gaat dat bij ons zo vanzelf. We hoeven er geen moeite voor te doen om ons leven leuk en spannend te houden. Ook wij leven van fase naar fase. Er gebeurt altijd wel weer iets, waardoor we (op een leuke manier) worden uitgedaagd.

Bang eenzaam oud worden

Ik ben niet per se bang om eenzaam oud te worden. Het krijgen van kinderen is ook geen garantie ervoor om dat niet te worden. Er zijn zat ouders die hun kinderen niet meer zien, of andersom. Dat zou ook niet de reden moeten zijn om aan kinderen te beginnen (dat is ook wel erg ouderwets).

Ik ben sociaal genoeg om de mensen op te zoeken. Ik zal altijd wel een manier zoeken om in contact te zijn met mensen waarmee ik op één lijn lig. Het zij in vrijwilligerswerk of misschien wel in een hobbyclub. Als je een beetje je best doet, hoef je niet eenzaam te zijn, denk ik.

Ik kan natuurlijk nog heel veel andere redenen benoemen, maar ik denk dat ik hiermee ons leven wel aardig heb kunnen schetsen. Ik ben ook benieuwd hoe jouw leven (met of zonder kinderen) er uit ziet. Hoeveel tijd heb jij voor jezelf, je sport of hobby’s? Wat is jullie favoriete invulling? Laat het gerust weten in de reacties.

Ontdek meer van Gelukkigdedertiende.nl

Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.

Algemeen

Related Posts

Algemeen

15 herinneringen | Hiep hiep, hoera, 35 jaar!

Hoera! Ik mag vandaag 35 kaarsjes uitblazen. Wat. Een. Leeftijd. Maar ik ben blij dat…

Read More
Algemeen

Deze drie boeken verslond ik binnen no-time

Sinds een tijdje kan ik (sommige) boeken wel verslinden. Een aantal las ik echt in…

Read More

Comments (23)

  1. Zo herkenbaar dat je leven in een totaal andere fase zit dan van mensen om je heen mét kinderen. Ik merk wel dat dat soms ook afstand geeft, omdat je niet ‘mee kunt praten’. Tegelijkertijd denk ik: hoe sneu is het eigenlijk als je enige stof om over te praten je kind is…

    Beantwoorden

  2. Geloof me, als je kinderen hebt zijn er ook genoeg momenten waarop je je verveelt omdat je toch af en toe eens moet samenspelen met je kind en dat soms gewoon héél erg saai is :p
    Dat gezegd zijnde, ik snap het helemaal en ik mis het soms dat ik kinderloos ben en alleen met mezelf rekening moet houden.
    Ik vind gelukkig wel dat ik nog best veel tijd voor mijn hobby’s kan nemen, maar dat is ook omdat ik dat heel bewust doe. Ik ben niet het soort moeder die alles opgeeft voor haar kind (daar is ook niets mis mee, maar lijkt me niet zo gezond op de lange termijn) en ik vertik het ook om dat te doen. Ik zie hem graag, maar ik zie mezelf ook graag en ik ben er zeker van dat mijn zoon meer aan mij heeft als ik gelukkig en relatief uitgerust ben :p

    Beantwoorden

  3. Ik heb ze ook nooit gewild en ook nooit getwijfeld daarover. Ik moet er niet aan denken om voor een kind te moeten zorgen. Heb genoeg dingen om mijn leven mee op te vullen

    Beantwoorden

  4. Zoals je weet zijn er hier twijfels over wel/geen kinderen. Ik zou wel heel graag een kindje willen, Maar ik kan me heel goed vinden ook in jouw punten. Dat maakt het niet per se makkelijker haha. Wij zijn allebei geen carrière mensen, dat speelt hier dan weer niet mee. En ik denk ook niet dat een kind het enige onderwerp van gesprek zou zijn, maar ja het neemt wel veel ruimte in in je leven.

    Beantwoorden

    1. Sorry als het niet helpt bij de twijfels 🙈 Jullie behoeften liggen ergens anders dan die van ons. Maar het mag er allebei zijn!😊

      Beantwoorden

  5. Eens, eens en eens, en nog eens eens! Ik heb ook geen kinderen en ik heb ze ook nooit gewild. Ik ben zo blij dat wij in een land leven waar we deze keuze hebben. En waar het steeds meer geaccepteerd wordt dat er mensen zijn die ze niet willen. Ik weet dat er mensen zijn die ze dolgraag willen maar die het niet lukt om zwanger te worden. Dat is verdrietig. Maar daar gaat jouw stuk niet over. Nee, de garantie dat je kinderen om je heen zijn als je ouder wordt heb je niet, dat zie ik om me heen. Je moet het toch echt zelf doen in het leven en met geluk heb je fijne mensen om je heen. Dat hoeven niet perse je kinderen te zijn.

    Beantwoorden

  6. Ik heb ook bewust geen kinderen en herken veel van de dingen die jij hier aanhaalt. Ik ben introvert en hoogsensitief en heb nu al zoveel rust nodig om het ‘gewone’ leven aan te kunnen dat ik helemaal gek zou worden met de zorg voor een kind er nog bij. Ik heb het moeilijk gehad op vriendschappelijk vlak en het is soms nog altijd niet evident, zelfs nu de oudste kinderen van vriendinnen al in de puberteit zitten. Maar ik heb ook nieuwe mensen leren kennen, heb meer tijd om aan mezelf te werken en me te ontplooien en we hebben ook al heel mooie reizen kunnen maken. Ik ben blij met mijn leven alleszins, ik zou het niet anders willen. En later? Tja, dat zien we dan wel weer. Ik zie ook veel mensen met kinderen die teleurgesteld zijn in hoe het allemaal is uitgedraaid, die helemaal niet zo’n nauwe band hebben of bepaalde kinderen zelfs niet meer zien. Er zijn geen zekerheden op dat vlak.

    Beantwoorden

  7. Fijn om te lezen…. Ik moet zeggen als moeder heb ik gelijk ook super veel vrije tijd en kan ik ook alles doen wat we willen. Maar ik denk dat het voornamelijk te maken heeft hoe oud ze zijn. Ik heb gelukkig een zoon dat gemakkelijk is.

    Beantwoorden

  8. Ik moet mijn verhaal omtrent dit onderwerp ook nog steeds eens delen op mijn blog. ‘Vroeger’ had ik wel een kinderwens, maar tegenwoordig als je ziet hoe het er in de wereld aan toe gaat, de huizenmarkt, ik ben chronisch ziek en ons leven is niet ‘niet compleet zonder kinderen’, we hebben het samen ook leuk/meer dan prima! En de reden ‘maar wie zorgt er dan voor je als je oud bent’ vind ik echt een absurde en ronduit asociale reden om kinderen te ‘nemen’.

    Beantwoorden

    1. Ik ben erg benieuwd naar jouw verhaal. Helemaal eens met dat het met z’n tweeën (en evt. huisdieren) ook gewoon heel leuk en fijn kan zijn.

      Beantwoorden

  9. Mooi dat je zo uitgebreid deelt wat deze bewuste keuze voor invloed heeft op jullie leven. Hopelijk draagt dat weer een klein beetje bij aan minder taboe op dit onderwerp.
    Zelf heb ik wel een kinderwens, maar het lijkt me zeker ook wel pittig hoor in sommige opzichten. Maar ja, je krijg er zoveel voor terug zeggen ze dan, haha.

    Beantwoorden

    1. Ik hoop ook dat het helpt het taboe te verkleinen inderdaad. Precies waarom ik dit ook wil delen. Snap ook goed dat het onwetendheid is, bijvoorbeeld, waardoor anderen moeilijker kunnen inleven in een situatie zonder kinderen.

      Beantwoorden

  10. Punt voor punt herkenbaar! Ik heb wel even een kinderwens gehad, maar achteraf denk ik dat dat meer was omdat het ‘zo hoort’. Ik geniet ontzettend van de kinderen van mijn vriendin, maar ben ook blij dat ik ze gewoon weer in kan leveren aan het eind van de dag.

    Beantwoorden

  11. Wat goed dat je hierover schrijft, Simone. Mooi stuk ook. Ik ben ook blij met mijn leventje zonder kinderen en zou niet anders willen.

    Beantwoorden

  12. Ik weet niet of ik echt bewust voor geen kids gekozen heb. Ik heb er gewoon nooit een overweldigende behoefte aan gehad. Ergens denk ik dat ik vast wel een leuke moeder was geweest, maar ik mis het niet. Ik ben nu ook meer de oma-leeftijd genaderd. En ik kan al leuke oma-dingen doen voor de kinderen van anderen. Dat is ook leuk. Ik wilde wel altijd oma worden 🙂 en ik denk dat ik dat ook wel gedaan krijg zonder kinderen te hebben.

    Beantwoorden

    1. Wat mooi dat je eigenlijk gewoon het leven op zijn beloop hebt gelaten. Ik denk ook dat je prima een oma kunt zijn voor kinderen die niet per se je eigen kleinkinderen zijn 🙂

      Beantwoorden

Ik vind het leuk als je een reactie achter laat

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.